listen
Μια έκθεση της Eurostat προειδοποιεί για τον κίνδυνο της φτώχειας που απειλεί παιδιά και εφήβους, με το ποσοστό φθάνει το 27% των παιδιών κάτω των 18 ετών που ζουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ισπανία είναι πάνω από αυτό το ποσοστό: αγγίζει το 30,6%, ένα επίπεδο παρόμοιο με εκείνο της Ελλάδας, την Ιταλίας και τη Λιθουανίας, το οποιο έχει αυξηθεί κατά 4 ποσοστιαίες μονάδες από το 2007, όταν και ήταν 26,4%.
Η έκθεση επισημαίνει διάφορους παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο της φτώχειας. Ο κυριότερος παράγοντας είναι το μορφωτικό επίπεδο των γονέων. Όσο μεγαλύτερο το μορφωτικό επίπεδο των γονέων τόσο μικρότερο κίνδυνο για κοινωνικό αποκλεισμό διατρέχουν τα παιδια. Σχεδόν τα μισά από τα παιδιά που ζουν σε οικογένειες των οποίων τα μέλη έχουν ένα πολύ χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, διατρέχουν τον κίνδυνο της φτώχειας (σύμφωνα με τα ισπανικά δεδομένα). Το ποσοστό αυτό πέφτει στο 22% στην περίπτωση των παιδιών με γονείς με μέσο μορφωτικό επίπεδο, και μόνο το 7% των παιδιών με γονείς που είναι απόφοιτοι τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Η χώρα όπου η διαφορά αυτή είναι πιο έντονη είναι η Ρουμανία, όπου το 78% των παιδιών σε νοικοκυριά με χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης βρισκονται σε κίνδυνο κοινωνικού αποκλεισμού σε σύγκριση με το 2% των γονέων με ανώτερες σπουδές. Επίσης στην Τσεχία, την Σλοβακία, την Βουλγαρία και την Ουγγαρία παρατηρείται αντίστοιχο χάσμα. Αντίθετα, η Δανία και η Φινλανδία έχουν μικρότερες διαφορές. Στην Ισπανία, τα μισά από τα παιδιά με γονείς μετανάστες διατρέχουν κίνδυνο αποκλεισμού.
"Ο κίνδυνος που αντιμετωπίζουν έχει να κάνει με την κατάσταση των γονέων, δεν υπάρχουν πλούσια παιδιά σε φτωχά νοικοκυριά», λέει ο Carlos Susías, πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Δικτύου για την Καταπολέμηση της Φτώχειας και του Κοινωνικού Αποκλεισμού στην Ισπανία (EAPN). τονίζοντας τη σημασία της παρέμβασης στα πρώτα επίπεδα της εκπαίδευσης για να "αποφευχθεί η πρόωρη μεταβίβαση της φτώχειας". "Για τα παιδιά υπάρχουν δύο προβλήματα, η άμεση παρούσα κατάσταση και το πιθανό πρόβλημα ως ενήλικες, εάν η κατάστασή τους δεν αντιμετωπιστεί σύντομα. Ως εκ τούτου, απαιτούνται συγκεκριμένα μέτρα που να απευθυνονται στα παιδια απο το πρωτο επιπεδο της εκπαιδευσης αλλά και για την κοινωνικοποίηση τους ή την υποστήριξή τους απο το περιβάλλον τους", λέει ο Susías.
Άλλοι παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο των παιδιών να οδηγηθούν στη φτώχεια στα περισσότερα κράτη μέλη είναι ότι ένας γονέας τους έχει γεννηθεί σε μια διαφορετική χώρα απο την χώρα της διαμονής. Το 32% των παιδιών με τουλάχιστον έναν αλλοδαπό γονέα αντιμετωπίζουν κίνδυνο του αποκλεισμού, σε σύγκριση με το 18% των παιδιών των οποίων και οι δυο γονείς κατάγονται από τη χώρα στην οποία διαμένουν.
Οι χώρες με υψηλά επίπεδα κινδύνου της παιδικής φτώχειας είναι η Βουλγαρία, η Λεττονία και η Ουγγαρία, με 51,8% στην πρώτη περίπτωση. Από την άλλη πλευρά, η Νορβηγία, η Σουηδία, η Δανία και η Φινλανδία, έχουν τα χαμηλότερα επίπεδα κινδυνου.
[πηγή]
Η έκθεση επισημαίνει διάφορους παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο της φτώχειας. Ο κυριότερος παράγοντας είναι το μορφωτικό επίπεδο των γονέων. Όσο μεγαλύτερο το μορφωτικό επίπεδο των γονέων τόσο μικρότερο κίνδυνο για κοινωνικό αποκλεισμό διατρέχουν τα παιδια. Σχεδόν τα μισά από τα παιδιά που ζουν σε οικογένειες των οποίων τα μέλη έχουν ένα πολύ χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, διατρέχουν τον κίνδυνο της φτώχειας (σύμφωνα με τα ισπανικά δεδομένα). Το ποσοστό αυτό πέφτει στο 22% στην περίπτωση των παιδιών με γονείς με μέσο μορφωτικό επίπεδο, και μόνο το 7% των παιδιών με γονείς που είναι απόφοιτοι τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Η χώρα όπου η διαφορά αυτή είναι πιο έντονη είναι η Ρουμανία, όπου το 78% των παιδιών σε νοικοκυριά με χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης βρισκονται σε κίνδυνο κοινωνικού αποκλεισμού σε σύγκριση με το 2% των γονέων με ανώτερες σπουδές. Επίσης στην Τσεχία, την Σλοβακία, την Βουλγαρία και την Ουγγαρία παρατηρείται αντίστοιχο χάσμα. Αντίθετα, η Δανία και η Φινλανδία έχουν μικρότερες διαφορές. Στην Ισπανία, τα μισά από τα παιδιά με γονείς μετανάστες διατρέχουν κίνδυνο αποκλεισμού.
"Ο κίνδυνος που αντιμετωπίζουν έχει να κάνει με την κατάσταση των γονέων, δεν υπάρχουν πλούσια παιδιά σε φτωχά νοικοκυριά», λέει ο Carlos Susías, πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Δικτύου για την Καταπολέμηση της Φτώχειας και του Κοινωνικού Αποκλεισμού στην Ισπανία (EAPN). τονίζοντας τη σημασία της παρέμβασης στα πρώτα επίπεδα της εκπαίδευσης για να "αποφευχθεί η πρόωρη μεταβίβαση της φτώχειας". "Για τα παιδιά υπάρχουν δύο προβλήματα, η άμεση παρούσα κατάσταση και το πιθανό πρόβλημα ως ενήλικες, εάν η κατάστασή τους δεν αντιμετωπιστεί σύντομα. Ως εκ τούτου, απαιτούνται συγκεκριμένα μέτρα που να απευθυνονται στα παιδια απο το πρωτο επιπεδο της εκπαιδευσης αλλά και για την κοινωνικοποίηση τους ή την υποστήριξή τους απο το περιβάλλον τους", λέει ο Susías.
Άλλοι παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο των παιδιών να οδηγηθούν στη φτώχεια στα περισσότερα κράτη μέλη είναι ότι ένας γονέας τους έχει γεννηθεί σε μια διαφορετική χώρα απο την χώρα της διαμονής. Το 32% των παιδιών με τουλάχιστον έναν αλλοδαπό γονέα αντιμετωπίζουν κίνδυνο του αποκλεισμού, σε σύγκριση με το 18% των παιδιών των οποίων και οι δυο γονείς κατάγονται από τη χώρα στην οποία διαμένουν.
Οι χώρες με υψηλά επίπεδα κινδύνου της παιδικής φτώχειας είναι η Βουλγαρία, η Λεττονία και η Ουγγαρία, με 51,8% στην πρώτη περίπτωση. Από την άλλη πλευρά, η Νορβηγία, η Σουηδία, η Δανία και η Φινλανδία, έχουν τα χαμηλότερα επίπεδα κινδυνου.
[πηγή]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου