Τουλάχιστον 1 στους 4 Έλληνες φτωχός από το 2010

Την επιβίωση στα όρια της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού για το το 27,7% των Ελλήνων κατέγραψε η Eurostat κατά το έτος 2010.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα η Eurostat, η χώρα μας εμφάνιζε το 2010 την έβδομη χειρότερη έκθεση των κατοίκων της στη φτώχεια και τον κίνδυνο κοινωνικού αποκλεισμού, μια κατάσταση που αφορά περίπου 115 ευρωπαίους πολίτες. Ο αντίστοιχος μέσος όρος στο σύνολο της Ε.Ε. των 27 ήταν 23,4% , αλλά ανερχόταν πάλι σε 27% όταν μετριόταν σε παιδιά κάτω των 18%. Και στην Ελλάδα, η απειλή φαίνεται να αφορά τα παιδιά λίγο περισσότερο (28,7%) σε σχέση με τον απασχολήσιμο πληθυσμό (27,7%) ή τους ηλικιωμένους άνω των 65 (26,7%).

Προϋπόθεση για να θεωρηθεί ότι κάποιος βρίσκεται στα πρόθυρα "της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού" είναι να πληρεί τουλάχιστον ένα από τα εξής τρία κριτήρια: να κινδυνεύει με φτώχεια [το εισόδημά του να μην υπερβαίνει το 60% του μέσου εισοδήματος στη χώρα], να στερείται τα στοιχειώδη για την επιβίωσή του [να μην διαθέτει πόρους για τουλάχιστον 4 από τα εξής 9: 1) αποπληρωμή ενοικίου/στεγαστικού δανείου ή τρεχόντων λογαριασμών, 2) απαραίτητη θέρμανση, 3) κάλυψη έκτακτων εξόδων, 4) γεύμα με κρέας, ψάρι ή ισοδύναμο πρωτεϊνης κάθε δεύτερη μέρα, 5) μια εβδομάδα διακοπές το χρόνο μακριά από το σπίτι, 6) αυτοκίνητο, 7) πλυντήριο, 8) έγχρωμη TV, 9) τηλέφωνο (συμπεριλαμβανομένου κινητού)] και 3. να ζει σε νοικοκυριό με υψηλό βαθμό εργασιακής επισφάλειας [οι ενήλικοί του, ηλικίας 18-59, να έχουν δουλέψει λιγότερο από 20% του ετήσιου διαθέσιμου χρόνου απασχόλησής τους].

Τα υψηλότερα ποσοστά κινδύνου φτώχειας η κοινωνικού αποκλεισμού καταγράφηκαν στη Βουλγαρία (41,6%), Ρουμανία (41,4%), Λετονία (38,1%), Λιθουανία (33,4%), Ουγγαρία (29,9%), Πολωνία (27,8%) και ακολουθεί η Ελλάδα (27,7%). Τα χαμηλότερα αφορούν την Τσεχία (14,4%), τη Σουηδία (15%), την Ολλανδία (15,1%), την Αυστρία (16,6%), τη Φινλανδία (16,9%) και το Λουξεμβούργο (17,1).

Αξίζει η σημειωθεί ότι η έρευνα στηρίζεται σε καταγραφή δειγμάτων πληθυσμού που ζουν σε σπίτια και εξαιρεί τόσο εκείνους που διαμένουν σε συλλογικούς χώρους στέγασης ή ιδρύματα όσο κι εκείνους που ζουν σε απομακρυσμένες περιοχές (αν δεν υπερβαίνουν το 2% του συνολικού πληθυσμού).

Περισσότερες λεπτομέρειες στο http://epp.eurostat.ec.europa.eu/portal/page/portal/income_social_inclusion_living_conditions/introduction.