Η ΕΥΔΑΠ Α.Ε. ιδρύθηκε με το Νόμο 1068 του 1980 «περί συστάσεως ενιαίου φορέα Ύδρευσης και Αποχέτευσης Πρωτεύουσας», μετά από τη συγχώνευση της Ανωνύμου Ελληνικής Εταιρείας Υδάτων των Πόλεων Αθηνών - Πειραιώς και περιχώρων (Ε.Ε.Υ.) και του Οργανισμού Αποχετεύσεως Πρωτευούσης (Ο.Α.Π.). Από το 1999 περιήλθε στη σημερινή της νομική μορφή καθώς τα κυριότερα πάγια της εταιρείας απορροφήθηκαν από την Εταιρεία Παγίων ΕΥΔΑΠ ΝΠΔΔ, παραμένοντας στην ιδιοκτησία του Δημοσίου. Στην κυριότητα της Εταιρείας Παγίων ανήκουν τα φράγματα, οι ταμιευτήρες, τα εξωτερικά υδραγωγεία και αντλιοστάσια, καθώς και οι άλλες εγκαταστάσεις που εξασφαλίζουν την ασφαλή μεταφορά του νερού μέχρι τις εγκαταστάσεις επεξεργασίας του. Καθώς επίσης και το έδαφος από όπου περνούν τα δίκτυά της. Με σύμβαση όμως που υπογράφηκε μεταξύ της ΕΥΔΑΠ και του Ελληνικού Δημοσίου, το Νοέμβριο του 1999 η ΕΥΔΑΠ συνεχίζει να λειτουργεί τα υπόψη έργα για λογαριασμό της Εταιρείας Παγίων. Τον Ιανουάριο του 2000 η εταιρεία εισήχθη στην κύρια αγορά του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών.
Η ΕΥΔΑΠ ΣΕ ΑΡΙΘΜΟΥΣ
• 2.020.000 συνδέσεις στην Αττική
• 10.000 χιλιόμετρα δικτύου ύδρευσης
• 5.800 χιλιόμετρα δικτύου αποχέτευσης
• 4.500.000 κάτοικοι της Αττικής προμηθεύονται νερό από την ΕΥΔΑΠ
• 2.300 εργαζόμενοι ως επιστημονικό και τεχνικό προσωπικό
• 1.700.000 κ.μ. νερού την ημέρα μπορούν να επεξεργαστούν στις εγκαταστάσεις της
ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ ΛΥΜΑΤΩΝ ΕΥΔΑΠ
Α. Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων Ψυττάλειας (ΚΕΛΨ)
Ένα από τα μεγαλύτερα Κέντρα Επεξεργασίας Λυμάτων στην Ευρώπη και διεθνώς, με δυναμικότητα ισοδύναμου πληθυσμού 5.600.000 κατοίκων και μέση παροχή εισερχομένων λυμάτων της τάξης των 730.000 κ.μ. ημερησίως. Λειτουργεί από το 1994.
Β. Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων Μεταμόρφωσης
Λειτουργεί από το 1986 σε πλήρη ανάπτυξη. Η δυναμικότητα των εγκαταστάσεων ανέρχεται σε 24.000 κ.μ. βοθρολυμάτων ημερησίως και 20.000 κ.μ. ημερησίως αστικών λυμάτων, συνολικού οργανικού φορτίου 30.470 κιλά BOD ημερησίως που αντιστοιχεί σε ισοδύναμο πληθυσμό 500.000 κατοίκων.
Γ. Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων Θριασίου Πεδίου
Θα έπρεπε, βάσει ευρωπαϊκής Οδηγίας, να έχει ολοκληρωθεί από το 1998, αλλά η παραλαβή του κέντρου δεν έχει γίνει ακόμα. Το έργο συγχρηματοδοτείται κατά 45% από το Ταμείο Συνοχής, κατά 15% από εθνικούς πόρους και κατά 40% από την ΕΥΔΑΠ. Με την εγκατάσταση των βιολογικών καθαρισμών στην Αν. Αττική η ΕΥΔΑΠ θα αναλάβει και τον έλεγχο των δικτύων ύδρευσης, που σήμερα ανήκουν στους δήμους.
Η πορεία προς την ιδιωτικοποίηση
Η απόφαση για την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ σφραγίστηκε τον Απρίλιο του 2012 με την υπ’ αρ. 206/25.4.2012 Κοινή Υπουργική Απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων, για την μεταφορά της στο «Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου» (ΤΑΙΠΕΔ). Έχει προηγηθεί η ψήφιση από το Ελληνικό Κοινοβούλιο, το δεύτερο μνημόνιο “διάσωσης”, όπως ονομάστηκε, της Ελλάδας, τον Φεβρούαριο του 2012. Με το νόμο αυτό επισπέυστηκαν όλες οι διαδικασίες που είχαν ψηφιστεί πριν από 8 μήνες -τον Ιούνιο τον 2011- και προβλέπουν μεταξύ άλλων την εκποίηση του εθνικού πλούτου.
Η βιασύνη της κυβέρνησης να κλείσει τα εκκρεμή θέματα της ΕΥΔΑΠ και να την παραχωρήσει με συνοπτικές διαδικασίες σε ιδιώτες, εκδηλώνεται με δύο αποφάσεις κρίσιμης σημασίας στη Βουλή. Με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, το Σεπτέμβριο του 2012 καταργείται το ελάχιστον ποσοστό του Ελληνικού Δημοσίου σε ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε εκείνη την απόφαση περιελήφθησαν ακόμη ΕΛΠΕ, ΔΕΗ, ΟΠΑΠ, ΟΔΙΕ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΕΛΤΑ, Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς, Θεσσαλονίκης, Αλεξανδρούπολης, Βόλου, Ελευσίνας, Ηγουμενίτσας, Ηρακλείου, Καβάλας, Κέρκυρας, Λαυρίου, Πατρών και Ραφήνας. Τον περασμένο Ιούλιο πέρασε μία ακόμη τροπολογία για τον προσδιορισμό με ΚΥΑ (Κοινή Υπουργική Απόφαση) των ληξιπρόθεσμων οφειλών μέχρι 20.6.2013. Εκεί, αποκλείστηκε η ίδια η ΕΥΔΑΠ από τον υπολογισμό των οφειλών, που ανέρχονται σε εκατομμύρια. Ο τελικός προσδιορισμός των υποχρεώσεων ΟΤΑ Α΄ και Β΄ βαθμού καθώς και των νομικών τους προσώπων, καθώς και των φορέων γενικής κυβέρνησης προς τις εταιρίες ΕΥΔΑΠ ΑΕ και ΕΥΑΘ ΑΕ, οι οποίες έχουν καταστεί ληξιπρόθεσμες κατά την 31/7/2013, γίνεται με τροπολογία που εντάσσεται σε νομοσχέδιο για το «Νέο Λύκειο» (!) τον Σεπτέμβριο του 2013.
Σε εκείνη την συζήτηση στην Ολομέλεια, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ κατηγόρησε την κυβέρνηση για την μη συμμετοχή της εταιρείας στον προσδιορισμό των χρεών και σημείωσε μεταξύ των άλλων: «θα τις καθορίσετε εσείς και θα τις αποδεχθεί η ΕΥΔΑΠ και δεν θα μπορεί να ασκήσει ούτε ένδικο μέσο».
Η Θεοδώρα Τσάκρη, βουλευτής τότε του ΠΑΣΟΚ, ψήφισε «παρούσα» και σε δήλωσή της, που διανεμήθηκε από το γραφείο Τύπου του ΠΑΣΟΚ, δήλωσε «διαφωνώ με τους όρους τους οποίους πραγματοποιείται η συγκεκριμένη αποκρατικοποίηση και γι' αυτό το λόγο ψήφισα "παρούσα"».
Η διαδικασία εκποίησης της ΕΥΔΑΠ αποτελεί ένα ακόμη τυπικό δείγμα χωρισμού μίας δημόσιας επιχείρησης σε «καλή» και «κακή» με το κερδοφόρο τμήμα να πηγαίνει στον ιδιώτη και το παθητικό να παραμένει στο δημόσιο, συνεχίζοντας να επιβαρύνει κάθε φορολογούμενο πολίτη. Συγκεκριμένα, η Κυβέρνηση τη χώρισε σε δύο εταιρείες, η πρώτη διαχείρισης και τιμολόγησης και η δεύτερη υποδομών και συντήρησης. Προτίθεται να πωλήσει την πρώτη, την κερδοφόρα, ενώ η δεύτερη θα παραμείνει στα χέρια του κράτους.
Η ΕΥΔΑΠ ΑΕ είχε προγραμματιστεί να περάσει στα χέρια ιδιωτών μέσα στο δεύτερο εξάμηνο του 2013.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση αδειάζει την Κυβέρνηση
Τον Ιούνιο του 2013, ο επίτροπος M.Barnier, μετά το αποτέλεσμα της Ευρωπαϊκής Πρωτοβουλίας Πολιτών right2water, εκδήλωσε την προθυμία του να προχωρήσει στην «απομάκρυνση του νερού από το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας για τις συμβάσεις παραχώρησης», προκειμένου να πείσει τους πολίτες ότι, «το νερό δεν είναι προς ιδιωτικοποίηση».
Δύο μήνες μετά, ο Επίτροπος Όλι Ρεν απαντώντας σε ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκου Χουντή, δηλώνει ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν έχει πολιτική που να υποχρεώνει τα κράτη μέλη να ιδιωτικοποιούν τις υπηρεσίες ύδρευσης. Στην απάντηση αναφέρεται ότι «η Επιτροπή έχει ήδη δηλώσει ότι δεν έχει πολιτική που να υποχρεώνει τα κράτη μέλη να ιδιωτικοποιούν τις υπηρεσίες ύδρευσης. Η Επιτροπή αναγνωρίζει ότι το νερό είναι δημόσιο αγαθό που έχει ζωτική σημασία για τους πολίτες και ότι η διαχείριση των υδάτινων πόρων αποτελεί ευθύνη των κρατών μελών, και γι αυτόν το λόγο έχει πάρει ουδέτερη θέση επί του θέματος της δημόσιας ή της ιδιωτικής ιδιοκτησίας των υδάτινων πόρων, σύμφωνα με το άρθρο 345 της ΣΛΕΕ. Η Επιτροπή έχει ήδη ανακοινώσει ότι θα αποσύρει το νερό από το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας για τις συμβάσεις παραχώρησης και θα συνεχίσει να παρακολουθεί από κοντά την κατάσταση σε αυτόν τον ευαίσθητο τομέα.»
Αντίστοιχη απάντηση λαμβάνει και ο βουλευτής Νίκος Χρυσόγονος των Οικολόγων Πράσινων.
Μία προσφυγή στο ΣτΕ που μπορεί να ανατρέψει τα σχέδια
Τον Ιούνιο του 2012, αμέσως μετά την απόφαση μεταβίβασης της ΕΥΔΑΠ στο ΤΑΙΠΕΔ, τρεις εργαζόμενοι της εταιρείας προσέφυγαν στο ΣτΕ και κατέθεσαν αίτηση ακύρωσης (κατά του ελληνικού δημοσίου) της Κοινής Υπουργικής Απόφασης με την οποία η εταιρία ΕΥΔΑΠ ΑΕ περνά στο ΤΑΙΠΕΔ. Στην αίτησή τους οι εργαζόμενοι επικαλούνται ουσιαστικές και τυπικές παρατυπίες στη διαδικασία μεταβίβασης, αλλά και την αντισυνταγματικότητα της πράξης. Ταυτόχρονα τεκμηριώνεται η κερδοφορία της εταιρείας, με στόχο την ακύρωση του σκεπτικού ότι η ιδιωτικοποίησή της γίνεται προς το δημόσιο συμφέρον και προς όφελος των δημόσιων οικονομικών.
Σύμφωνα με πρωτοσέλιδο της εφημερίδας ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ, της 3ης Νοεμβρίου 2013, το Συμβούλιο της Επικρατείας έκανε δεκτή αίτηση ακύρωσης των εργαζομένων, σχετικά με τη μεταβίβαση των μετοχών των δύο εταιρειών στο ΤΑΙΠΕΔ. Σε ολοσέλιδο δημοσίευμα της εφημερίδας “Πρώτο Θέμα”,στη σελίδα 3 του ενθέτου “Business stories’ και με ρεπορτάζ της Μαριάννας Τζαννέ αναφέρει:
«Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες σε διάσκεψη που έγινε προ ολίγων ημερών στην Ολομέλεια του ΣτΕ, αποφασίστηκε η ακύρωση της μεταβίβασης των δύο εταιρειών στο ΤΑΙΠΕΔ, με το σκεπτικό ότι το νερό είναι δημόσιο αγαθό και για το λόγο αυτό δεν μπορεί να ιδιωτικοποιηθεί».
Εάν το ρεπορταζ είναι ακριβές και η απόφαση οριστική, πράγμα πολύ πιθανόν για συνταγματικούς λόγους, νομικοί κύκλοι σημειώνουν, ότι είναι αδύνατον να προχωρήσει η υπόθεση της ιδιωτικοποίησης.
Χωρίς την απόφαση να έχει ακόμη καθαρογραφεί, η δημοσιοποίηση των πληροφοριών για την απόφαση προκάλεσε σχετική ερώτηση στη Βουλή της βουλευτού της ΔΗΜΑΡ Ασημίνας Ξηροτύρη στην οποία ο υπουργός Υποδομών Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, απάντησε λιτά «κατόπιν της απόφασης του ΣΤΕ και εφόσον κριθεί αναγκαίο, δύναται να επαναξετασθεί το θέμα της ιδιωτικοποίησης ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ».
Σύμφωνα με νεότερο ρεπορτάζ της Μαριάννας Τζαννέ, «αρμόδιες πηγές που πρόσκεινται στην πλευρά των επενδυτών δεν αποκλείουν ως πιθανή λύση την ΣΔΙΤ. Όπως σημειώνουν, με τη σύμπραξη μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, θα μπορούσε να παραχωρηθεί σε ιδιώτες ακόμη και το 49% των μετοχών των εταιρειών μαζί με το μάνατζμεντ, θεωρώντας ότι είναι μια λύση που θα μπορούσε να αποδεχτεί και η Αξιωματική Αντιπολίτευση». Από την πλευρά της, η γαλλική Σουέζ που μαζί με τον Ακτωρα έχουν συγκροτήσει τη μια κοινοπραξία από τις δύο που διεκδικεί την ΕΥΑΘ, δηλώνουν: «Θα σεβαστούμε όποια απόφαση βγάλει το ελληνικό δικαστήριο», ανοικτό το ενδεχόμενο συμμετοχής και στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ με όποιο μοντέλο αυτή προχωρήσει.
Η ΕΥΔΑΠ ΣΕ ΑΡΙΘΜΟΥΣ
• 2.020.000 συνδέσεις στην Αττική
• 10.000 χιλιόμετρα δικτύου ύδρευσης
• 5.800 χιλιόμετρα δικτύου αποχέτευσης
• 4.500.000 κάτοικοι της Αττικής προμηθεύονται νερό από την ΕΥΔΑΠ
• 2.300 εργαζόμενοι ως επιστημονικό και τεχνικό προσωπικό
• 1.700.000 κ.μ. νερού την ημέρα μπορούν να επεξεργαστούν στις εγκαταστάσεις της
ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ ΛΥΜΑΤΩΝ ΕΥΔΑΠ
Α. Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων Ψυττάλειας (ΚΕΛΨ)
Ένα από τα μεγαλύτερα Κέντρα Επεξεργασίας Λυμάτων στην Ευρώπη και διεθνώς, με δυναμικότητα ισοδύναμου πληθυσμού 5.600.000 κατοίκων και μέση παροχή εισερχομένων λυμάτων της τάξης των 730.000 κ.μ. ημερησίως. Λειτουργεί από το 1994.
Β. Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων Μεταμόρφωσης
Λειτουργεί από το 1986 σε πλήρη ανάπτυξη. Η δυναμικότητα των εγκαταστάσεων ανέρχεται σε 24.000 κ.μ. βοθρολυμάτων ημερησίως και 20.000 κ.μ. ημερησίως αστικών λυμάτων, συνολικού οργανικού φορτίου 30.470 κιλά BOD ημερησίως που αντιστοιχεί σε ισοδύναμο πληθυσμό 500.000 κατοίκων.
Γ. Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων Θριασίου Πεδίου
Θα έπρεπε, βάσει ευρωπαϊκής Οδηγίας, να έχει ολοκληρωθεί από το 1998, αλλά η παραλαβή του κέντρου δεν έχει γίνει ακόμα. Το έργο συγχρηματοδοτείται κατά 45% από το Ταμείο Συνοχής, κατά 15% από εθνικούς πόρους και κατά 40% από την ΕΥΔΑΠ. Με την εγκατάσταση των βιολογικών καθαρισμών στην Αν. Αττική η ΕΥΔΑΠ θα αναλάβει και τον έλεγχο των δικτύων ύδρευσης, που σήμερα ανήκουν στους δήμους.
Η πορεία προς την ιδιωτικοποίηση
Η απόφαση για την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ σφραγίστηκε τον Απρίλιο του 2012 με την υπ’ αρ. 206/25.4.2012 Κοινή Υπουργική Απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων, για την μεταφορά της στο «Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου» (ΤΑΙΠΕΔ). Έχει προηγηθεί η ψήφιση από το Ελληνικό Κοινοβούλιο, το δεύτερο μνημόνιο “διάσωσης”, όπως ονομάστηκε, της Ελλάδας, τον Φεβρούαριο του 2012. Με το νόμο αυτό επισπέυστηκαν όλες οι διαδικασίες που είχαν ψηφιστεί πριν από 8 μήνες -τον Ιούνιο τον 2011- και προβλέπουν μεταξύ άλλων την εκποίηση του εθνικού πλούτου.
Η βιασύνη της κυβέρνησης να κλείσει τα εκκρεμή θέματα της ΕΥΔΑΠ και να την παραχωρήσει με συνοπτικές διαδικασίες σε ιδιώτες, εκδηλώνεται με δύο αποφάσεις κρίσιμης σημασίας στη Βουλή. Με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, το Σεπτέμβριο του 2012 καταργείται το ελάχιστον ποσοστό του Ελληνικού Δημοσίου σε ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε εκείνη την απόφαση περιελήφθησαν ακόμη ΕΛΠΕ, ΔΕΗ, ΟΠΑΠ, ΟΔΙΕ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΕΛΤΑ, Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς, Θεσσαλονίκης, Αλεξανδρούπολης, Βόλου, Ελευσίνας, Ηγουμενίτσας, Ηρακλείου, Καβάλας, Κέρκυρας, Λαυρίου, Πατρών και Ραφήνας. Τον περασμένο Ιούλιο πέρασε μία ακόμη τροπολογία για τον προσδιορισμό με ΚΥΑ (Κοινή Υπουργική Απόφαση) των ληξιπρόθεσμων οφειλών μέχρι 20.6.2013. Εκεί, αποκλείστηκε η ίδια η ΕΥΔΑΠ από τον υπολογισμό των οφειλών, που ανέρχονται σε εκατομμύρια. Ο τελικός προσδιορισμός των υποχρεώσεων ΟΤΑ Α΄ και Β΄ βαθμού καθώς και των νομικών τους προσώπων, καθώς και των φορέων γενικής κυβέρνησης προς τις εταιρίες ΕΥΔΑΠ ΑΕ και ΕΥΑΘ ΑΕ, οι οποίες έχουν καταστεί ληξιπρόθεσμες κατά την 31/7/2013, γίνεται με τροπολογία που εντάσσεται σε νομοσχέδιο για το «Νέο Λύκειο» (!) τον Σεπτέμβριο του 2013.
Σε εκείνη την συζήτηση στην Ολομέλεια, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ κατηγόρησε την κυβέρνηση για την μη συμμετοχή της εταιρείας στον προσδιορισμό των χρεών και σημείωσε μεταξύ των άλλων: «θα τις καθορίσετε εσείς και θα τις αποδεχθεί η ΕΥΔΑΠ και δεν θα μπορεί να ασκήσει ούτε ένδικο μέσο».
Η Θεοδώρα Τσάκρη, βουλευτής τότε του ΠΑΣΟΚ, ψήφισε «παρούσα» και σε δήλωσή της, που διανεμήθηκε από το γραφείο Τύπου του ΠΑΣΟΚ, δήλωσε «διαφωνώ με τους όρους τους οποίους πραγματοποιείται η συγκεκριμένη αποκρατικοποίηση και γι' αυτό το λόγο ψήφισα "παρούσα"».
Η διαδικασία εκποίησης της ΕΥΔΑΠ αποτελεί ένα ακόμη τυπικό δείγμα χωρισμού μίας δημόσιας επιχείρησης σε «καλή» και «κακή» με το κερδοφόρο τμήμα να πηγαίνει στον ιδιώτη και το παθητικό να παραμένει στο δημόσιο, συνεχίζοντας να επιβαρύνει κάθε φορολογούμενο πολίτη. Συγκεκριμένα, η Κυβέρνηση τη χώρισε σε δύο εταιρείες, η πρώτη διαχείρισης και τιμολόγησης και η δεύτερη υποδομών και συντήρησης. Προτίθεται να πωλήσει την πρώτη, την κερδοφόρα, ενώ η δεύτερη θα παραμείνει στα χέρια του κράτους.
Η ΕΥΔΑΠ ΑΕ είχε προγραμματιστεί να περάσει στα χέρια ιδιωτών μέσα στο δεύτερο εξάμηνο του 2013.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση αδειάζει την Κυβέρνηση
Τον Ιούνιο του 2013, ο επίτροπος M.Barnier, μετά το αποτέλεσμα της Ευρωπαϊκής Πρωτοβουλίας Πολιτών right2water, εκδήλωσε την προθυμία του να προχωρήσει στην «απομάκρυνση του νερού από το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας για τις συμβάσεις παραχώρησης», προκειμένου να πείσει τους πολίτες ότι, «το νερό δεν είναι προς ιδιωτικοποίηση».
Δύο μήνες μετά, ο Επίτροπος Όλι Ρεν απαντώντας σε ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκου Χουντή, δηλώνει ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν έχει πολιτική που να υποχρεώνει τα κράτη μέλη να ιδιωτικοποιούν τις υπηρεσίες ύδρευσης. Στην απάντηση αναφέρεται ότι «η Επιτροπή έχει ήδη δηλώσει ότι δεν έχει πολιτική που να υποχρεώνει τα κράτη μέλη να ιδιωτικοποιούν τις υπηρεσίες ύδρευσης. Η Επιτροπή αναγνωρίζει ότι το νερό είναι δημόσιο αγαθό που έχει ζωτική σημασία για τους πολίτες και ότι η διαχείριση των υδάτινων πόρων αποτελεί ευθύνη των κρατών μελών, και γι αυτόν το λόγο έχει πάρει ουδέτερη θέση επί του θέματος της δημόσιας ή της ιδιωτικής ιδιοκτησίας των υδάτινων πόρων, σύμφωνα με το άρθρο 345 της ΣΛΕΕ. Η Επιτροπή έχει ήδη ανακοινώσει ότι θα αποσύρει το νερό από το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας για τις συμβάσεις παραχώρησης και θα συνεχίσει να παρακολουθεί από κοντά την κατάσταση σε αυτόν τον ευαίσθητο τομέα.»
Αντίστοιχη απάντηση λαμβάνει και ο βουλευτής Νίκος Χρυσόγονος των Οικολόγων Πράσινων.
Μία προσφυγή στο ΣτΕ που μπορεί να ανατρέψει τα σχέδια
Τον Ιούνιο του 2012, αμέσως μετά την απόφαση μεταβίβασης της ΕΥΔΑΠ στο ΤΑΙΠΕΔ, τρεις εργαζόμενοι της εταιρείας προσέφυγαν στο ΣτΕ και κατέθεσαν αίτηση ακύρωσης (κατά του ελληνικού δημοσίου) της Κοινής Υπουργικής Απόφασης με την οποία η εταιρία ΕΥΔΑΠ ΑΕ περνά στο ΤΑΙΠΕΔ. Στην αίτησή τους οι εργαζόμενοι επικαλούνται ουσιαστικές και τυπικές παρατυπίες στη διαδικασία μεταβίβασης, αλλά και την αντισυνταγματικότητα της πράξης. Ταυτόχρονα τεκμηριώνεται η κερδοφορία της εταιρείας, με στόχο την ακύρωση του σκεπτικού ότι η ιδιωτικοποίησή της γίνεται προς το δημόσιο συμφέρον και προς όφελος των δημόσιων οικονομικών.
Σύμφωνα με πρωτοσέλιδο της εφημερίδας ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ, της 3ης Νοεμβρίου 2013, το Συμβούλιο της Επικρατείας έκανε δεκτή αίτηση ακύρωσης των εργαζομένων, σχετικά με τη μεταβίβαση των μετοχών των δύο εταιρειών στο ΤΑΙΠΕΔ. Σε ολοσέλιδο δημοσίευμα της εφημερίδας “Πρώτο Θέμα”,στη σελίδα 3 του ενθέτου “Business stories’ και με ρεπορτάζ της Μαριάννας Τζαννέ αναφέρει:
«Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες σε διάσκεψη που έγινε προ ολίγων ημερών στην Ολομέλεια του ΣτΕ, αποφασίστηκε η ακύρωση της μεταβίβασης των δύο εταιρειών στο ΤΑΙΠΕΔ, με το σκεπτικό ότι το νερό είναι δημόσιο αγαθό και για το λόγο αυτό δεν μπορεί να ιδιωτικοποιηθεί».
Εάν το ρεπορταζ είναι ακριβές και η απόφαση οριστική, πράγμα πολύ πιθανόν για συνταγματικούς λόγους, νομικοί κύκλοι σημειώνουν, ότι είναι αδύνατον να προχωρήσει η υπόθεση της ιδιωτικοποίησης.
Χωρίς την απόφαση να έχει ακόμη καθαρογραφεί, η δημοσιοποίηση των πληροφοριών για την απόφαση προκάλεσε σχετική ερώτηση στη Βουλή της βουλευτού της ΔΗΜΑΡ Ασημίνας Ξηροτύρη στην οποία ο υπουργός Υποδομών Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, απάντησε λιτά «κατόπιν της απόφασης του ΣΤΕ και εφόσον κριθεί αναγκαίο, δύναται να επαναξετασθεί το θέμα της ιδιωτικοποίησης ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ».
Σύμφωνα με νεότερο ρεπορτάζ της Μαριάννας Τζαννέ, «αρμόδιες πηγές που πρόσκεινται στην πλευρά των επενδυτών δεν αποκλείουν ως πιθανή λύση την ΣΔΙΤ. Όπως σημειώνουν, με τη σύμπραξη μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, θα μπορούσε να παραχωρηθεί σε ιδιώτες ακόμη και το 49% των μετοχών των εταιρειών μαζί με το μάνατζμεντ, θεωρώντας ότι είναι μια λύση που θα μπορούσε να αποδεχτεί και η Αξιωματική Αντιπολίτευση». Από την πλευρά της, η γαλλική Σουέζ που μαζί με τον Ακτωρα έχουν συγκροτήσει τη μια κοινοπραξία από τις δύο που διεκδικεί την ΕΥΑΘ, δηλώνουν: «Θα σεβαστούμε όποια απόφαση βγάλει το ελληνικό δικαστήριο», ανοικτό το ενδεχόμενο συμμετοχής και στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ με όποιο μοντέλο αυτή προχωρήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου