Οι πρώτες καταγραφές όσων συνέβησαν πριν λιγες ώρες στο Σύνταγμα

Παρακάτω δύο από τις πρώτες γραπτές (και σχετικά αναλυτικές) καταγραφές όσων διαδραματίστηκαν στην Πλατεία Συντάγματος

Ανταπόκριση της @aboubouka #rbnews

Το τμήμα της διαδήλωσης όπου κινήθηκα από τις 5.30 και μέχρινα μας διώξουν στις 22.00 με επίθεση δακρυγόνων ήταν απόλυτα ειρηνικό και μαζικότατο. Συμμετείχαν πολλά και διαφορετικά μπλοκ αλλά κυρίως ανένταχτοι, άνθρωποι κάθε ηλικίας ήταν από τις ελάχιστες διαδηλώσεις που δεν μας απασχολούσαν κουκουλοφόροι που έσπαγαν (τουλάχιστον όχι εκεί στην αμαλίας που ήμασταν).

Εχει σημασία ότι ο κόσμος δεν συνθηματολογούσε. η ατμόσφαιρα μού θύμιζε πολύ εκείνη που έζησα στις 25 μαϊου 2011 στην πλ.συντάγματος. Μου έκανε εντύπωση ότι ακόμη και στα σημεία που σημειώνονταν οι απρόκλητες ρίψεις δακρυγόνων μέσα στο πλήθος, ο κόσμος έμενε κι όσες φορές αναγκάζονταν να υποχωρήσουν για να επιζήσουν, ξαναγυρνούσαν ειρηνικά. η πιο επιθετική αντίδραση ήταν να χειροκροτούν ειρωνικά και να φωνάζουν "μπατσοι γουρούνια δολοφόνοι", κάτι που όπως είπα εκείνη την ώρα, φώναξα κι εγώ για πρώτη φορά απόψε στη ζωή μου.

Ακόμη και μετά την στυγνή επίθεση των ματ με δακρυγόνα επί μισή ώρα μέσα σε ένα πλήθος που δεν προκαλούσε στην αμαλίας, κάποιοι άντεχαν κρατώντας πανώ. Θυμάμαι π.χ. κάποια συνέλευση από της αγ. τριάδας περιστερίου, όπως έλεγε το πανό ήταν παραπάνω από σαφές ότι η αστυνομία είχε σχέδιο να μην αφήσει διαδηλωτές στο σύνταγμα. ρίψεις δακρυγόνων έγιναν σε κάθε ήρεμο σημείο. γύρω στις 9.00 κατέβηκα στο κέντρο της πλ.συντάγματος όπου το ιατρείο βοηθούσε όσους δεν άντεχαν τα δακρυγόνα (κυρίως με ορούς και μαλόξ).

Κάποιοι έκαιγαν τα ξύλα από τα παγκάγκια, αλλά δεν υπήρχαν επιθέσεις ή ιδιαίτερη ένταση. τότε έριξαν από πάνω δακρυγόνα στα σκαλιά. εξωθώντας τον κόσμο μέσα στην πλατεία χωρίς λόγο. την ίδια ώρα έπαιζαν πόλεμο στην όθωνος με μπάχαλους κ όσοι ήταν πλατεία εγλωβίστηκαν.



Το πιο δολοφονικό απ όσα έζησα, βέβαια, ήταν η επίθεση που θα διαβάσετε και στο http://bit.ly/vZNVb6 του @jimhellas , επίθεση που σημειώθηκε μεθοδικά σε πολλά σημεία με δακρυγόνα στα πόδια μας σε κεντρικά σημεία της μάζας των διαδηλωτών.

Επιτρέφοντας αργότερα στο Σύνταγμα πέρασα μέσα απ την Πλάκα. Οι Φιλελλήνων, Μητροπόλεως κ Ερμού ήταν κατάσπαρτες από σπασμένα πέτρες/μάρμαρα. γύρω από την Φιλελλήνων πρέπει να έγινε μια κανονική μάχη, που αν βγήκαν όλοι ζωντανοί, πρέπει να γνώριζαν πολύ καλά τι άκριβώς έπαιζαν. στην Ερμού, γύρω στις 11.00, υπήρχαν ισχυρές δυνάμεις ματ που ξεκουράζονταν ή ψιλισυγκρούονταν με νεαρούς πιο χαμηλά.

Μετά το ζαρα. μια παρέα από κάποιο φωτισμένο μπαλκόνι φώναζε τα ματ προδότες. εκείνοι έπιαναν ή απειλούσαν να πιάσουν κάποιον κάθε τόσο-έμοιαζε εκτόνωση.

Στη Φιλελλήνων περαστικοί πήγαιναν στα ματ κ ρωτούσαν διάφορα. ένας είπε σ άλλους να μην απαντούν, ότι έχουν εντολή να μη μιλάνε σε κανέναν. στις 11.15 που γύρισα σύνταγμα ήταν λίγες εκατοντάδες διαδηλωτών που πρέπει να είχαν γίνει καμμιά 1.000άδα μέχρι να φύγω στις 11.45 ώρα της επίθεσης (αμαλίας)

RT@Zanuk Όσοι βρεθήκαμε εκεί στριμωχτήκαμε στν πορτα τ κήπου κ μετά πηδήξαμε τ κάγκελα για ν βγούμε στ OasisCafe .


------------------------------------------------------------------

 Πηγή: http://dagorastos.net

Η αποπειρα μαζικης δολοφονιας στο Συνταγμα, οπως την εζησα εγω

By Dimitris Agorastos (jimhellas)

Η ώρα είναι 23.40, το βράδυ της Κυριακής 12 Φεβρουαρίου 2012. Μόλις επέστρεψα από την συγκέντρωση στο Σύνταγμα. Δεν ξέρω πότε ακριβώς θα ανέβει αυτό το κείμενο, καθώς δεν έχω σταθερό ίντερνετ.

Θέλω όμως να καταγράψω όλα όσα πρωτοφανή και τερατώδη έζησα αυτό το απόγευμα. Να ξεκαθαρίσω ότι ήμουν στο Σύνταγμα, οπότε ότι θα διαβάσετε εδώ ισχύει για όλα όσα συνέβησαν εκεί και πουθενά αλλού.

Ήδη από τις 17.20, όταν φτάσαμε εγώ και η παρέα μου στο Σύνταγμα αρχίσαμε να ακούμε κρότους και να μυρίζουμε δακρυγόνα που έπεφταν πιο μακριά. Αλλά σε γενικές γραμμές όλα ήταν καλά. Ο κόσμος αυξάνονταν σταδιακά. Κατά τις 20.00 από ότι κατάλαβα τα ΜΑΤ έλαβαν εντολή να κάνουν πιο εντατικές προσπάθειες να καθαρίσουν την πλατεία, καθώς τα δακρυγόνα άρχισαν να πέφτουν βροχή, κυρίως από την Σταδίου, αλλά και το κάτω μέρος της πλατείας. Εμείς είμασταν προς Αμαλίας, αλλά ακόμη και εκεί, λόγω συνωστισμού, η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική. Κάθε αναπνοή απαιτούσε προσπάθεια. Πάλι καλά υπήρχαν κάποια άτομα με Μααλόξ και μας ψέκαζαν. Λίγο αυτό, λίγο το νερό στα μάτια, καταφέραμε και επηζήσαμε της πρώτης επίθεσης.

Σιγά-σιγά ο κόσμος άρχισε να ξαναμαζεύεται στην πλατεία. Όλα ήταν αρκετά ζωντανά εκεί, αλλά ταυτόχρονα και απολύτως ειρηνικά. Κυκλοφορούσαμε από μπλοκ σε μπλοκ, συζητούσαμε και γενικά όλα κυλούσαν ομαλότατα, παρά τους κρότους που ακούγονταν από μακριά (επαναλαμβάνω, μιλάω για την Πλατεία Συντάγματος). Δεν είδα μπαχαλάκηδες, δεν είδα κάποιους να πετάνε αντικείμενα, γενικά δεν είδα κανέναν να προκαλλεί. Και εκεί, κατά τις 22.00, ξαφνικά σκάνε 2-3 δακρυγόνα στην Αμαλίας, ενώ ταυτόχρονα τα ΜΑΤ έσπρωχναν τον κόσμο προς την πλατεία. Από τη Σταδίου σκάνε άλλα 2-3 δακρυγόνα, με αποτέλεσμα όλος ο κόσμος να εγκλωβιστεί στην πλατεία. Όπως ήταν λογικό όλοι προσπαθούσαν να φύγουν προς τα κάτω με αποτέλεσμα να γίνει το αδιαχώρητο. Σαν να μην έφτανε αυτό και ενώ ο κόσμος γύρω μου εκλιπαρούσε για βοήθεια (όπως και εγώ γιατί δεν μπορούσα να αναπνεύσω και να δω) οι ματατζήδες πέταξαν δακρυγόνα μέσα στον κόσμο. Αυτό μπορώ να το βεβαιώσω καθώς το δακρυγόνο έσκασε ακριβώς πίσω μου. Ειλικρινά δεν ξέρω πως κατάφεραμε και φύγαμε από αυτή την κόλαση. Κινηθήκαμε προς Αμαλίας όπου σιγά-σιγά η ατμόσφαιρα καθάριζε και τα ΜΑΤ μας έκαναν τη χάρη να μας αφήσουν να φύγουμε.
Δεν ξέρω εάν οι πυρκαγιές ήταν οργανωμένο σχέδιο, αλλά η δολοφονική επίθεση των ΜΑΤ στην πλατεία ήταν απολύτως οργανωμένη. Σκοπός τους δεν ήταν απλά να απωθήσουν τον κόσμο, αλλά ειλικρινά να σκοτώσουν. Δεν μπορώ να εξηγήσω αλλιώς πως νοείται να ποτίζεις με δακρυγόνα τόσες χιλιάδες κόσμου οι οποίοι διαδηλώνουν ειρηνικότατα. Γι’ αυτό και μόνο ο κ. Παπουτσής ωφείλει εξηγήσεις και άμεση παραίτηση.

Ειλικρινά αυτό που έζησα δεν θα ήθελα να το ζήσει κανείς ποτέ ξανά. Είναι η πρώτη φορά που ήμουν εν μέσω δακρυγόνων και πρέπει να υπογραμμίσω ότι είναι άλλο πράγμα να βλέπεις τις αθλιότητες από την τηλεόραση και άλλο να τις ζεις από κοντά. Οι δειλοί που μας έπνιξαν με δακρυγόνα είναι κατάπτιστοι, τόσο οι εγκέφαλοι που έδωσαν τις εντολές όσο και τα άμυαλα και ακούνητα στρατιωτάκια που τις εκτέλεσαν. Αυτές οι μνήμες θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στο μυαλό μου, όπως και στο μυαλό των περισσότερων που κοντέψαμε να πεθάνουμε από τα χημικά του κράτους μπροστά στην Βουλή.

Υπάρχουν ακόμη κάποιοι που απορούν γιατί ο κόσμος συνεχίζει να φωνάζει “μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι”; Αν ναι, ας περάσουν μια βόλτα από την πλατεία στην επόμενη διαδήλωση.

Υ.Γ. Θα πρέπει να ευχαριστήσουμε τους guest stars του ΠΑΜΕ, οι οποίοι μπορεί να μην πάτησαν ποτέ το πόδι τους στο Σύνταγμα, αλλά κουνούσαν με τάξη και χαρά τα σημαιάκια τους στις στήλες του Ολυμπίου Διός όταν οι πνιγμένοι προσπαθούσαμε να πάρουμε αέρα.