Επιπλέον αποχώρησε το Κέντρο Ζωής από την Επιτροπή Κοινωνικού Διαλόγου του ΚΕΕΛΠΝΟ, για το AIDS/HIV. Στην ανακοίνωση της αποχώρησής του, ο πρόεδρος του Δ.Σ. Παναγιώτης Βότσης, κατηγόρησε το ΚΕΕΛΠΝΟ ότι έχει γίνει «σύμμαχος με την εξουσία», αναφερόμενος μάλιστα στο γεγονός ότι εικεφαλής του Οργανισμού είναι γυναίκα επιστήμονας. Ο κ. Βότσης χαρακτήρισε τα γεγονότα των προηγούμενων ημερών ως «απίστευτη αγριότητα».
Οργισμένες αντιδράσεις από φορείς
Είχε προηγηθεί η οργισμένη αντίδραση του Συλλόγου Οροθετικών, αποκαλώντας τη δημοσίευση των προσωπικών στοιχείων των γυναικών φορέων του ιού «κυνήγι μαγισσών», «πρωτοφανή ενέργεια στιγματισμού» και «άνευ προηγουμένου ρατσιστική πρωτοβουλία των ελληνικών αρχών που ανατροφοδότησε πλήθος δημοσιευμάτων διαπόμπευσης». Ο Σύλλογος μάλιστα επισήμανε ότι «ο ασφαλής τρόπος σεξουαλικής επαφής είναι κάτι που επαφίεται σε όλους τους συμμετέχοντες σε μια σεξουαλική πράξη και η αμέλεια γύρω από τη μη χρήση προφυλακτικού βαραίνει κυρίως τους πελάτες των οίκων ανοχής, αφού είναι ευρέως γνωστό ότι η απαίτηση για τη μη χρήση μέσων προστασίας συνήθως προβάλλεται από τους άνδρες πελάτες των ιεροδούλων γυναικών ως προαπαιτούμενο για τη συνεύρεση τους».
Ενδεικτική της τελευταίας αυτής παρατήρησης περί χρήσης του προφυλακτικού, ήταν η αναδίπλωση του υπουργού Ανδρέα Λοβέρδου, ο οποίος, με καθυστέρηση δύο ημερών αναφέρθηκε στο ζήτημα και μάλιστα με οξείς τόνους, αφού ζήτησε την «ποινικοποίηση της μη χρήσης του».
Σε αντίστοιχο κλίμα και η ανακοίνωση της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, η οποία επικεντρώθηκε και στη νομιμότητα της δημοσιοποίησης κατά παράβαση του νόμου 2472/1997 περί προστασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, επισημαίνοντας ότι «η εξαίρεση που προβλέπει ο νόμος αφορά συγκεκριμένα το σκοπό βεβαίωσης εγκλημάτων και όχι γενικά και αφηρημένα το ''κοινό καλό''». Η ΕΕΔΑ μάλιστα πρότεινε στην πολιτεία εναλλακτικές μεθόδους προσέγγισης των πρώην πελατών των γυναικών αυτών, που προφανώς δεν μελετήθηκαν από το υπουργείο, όπως π.χ. «τη δημοσιοποίηση των χαρακτηριστικών των γυναικών που συνελήφθησαν (ύψος, χρώμα ματιών και μαλλιών, εθνικότητα,κλπ) και της περιοχής όπου εργάζονταν» ή ακόμη και την πρόσκληση από «την αρμόδια αστυνομική διεύθυνση προς κάθε ενδιαφερόμενο στα κατά τόπους αστυνομικά τμήματα».
Η ΕΕΔΑ έκανε ξεχωριστή αναφορά και στη στάση των ΜΜΕ επισημαίνοντας ότι «καμιά σκοπιμότητα, κανένα ''δημοσιογραφικό ενδιαφέρον'' δεν μπορεί να δικαιολογήσει τον δημόσιο εξευτελισμό ενός ανθρώπου, πολλώ δε μάλλον ενός ασθενούς». Δημόσιος εξευτελισμός που «θυμίσει τη μεταχείριση γυναικών σε τριτοκοσμικές χώρες. Το τρίπτυχο- γυναίκα- ιερόδουλη- ασθενής γίνεται συνώνυμο της αμαρτίας, της βρωμιάς, του εχθρού».
Για στιγματισμό έκανε λόγο σε ανακοίνωσή του και το ΚΕΘΕΑ, καθώς «η ελληνική πολιτεία επιχειρεί άλλη μια φορά να αντιμετωπίσει τα κρίσιμα προβλήματά της με πράξεις καταστολής, στιγματισμού και διαπόμπευσης και την αρωγή “πρόθυμων” κοινωνικών συμμάχων». Δίνοντας μεγαλύτερο βάρος στη χρήση ουσιών ως παράγοντα του προβλήματος, το ΚΕΘΕΑ συμπεραίνει ότι «δεν μπορεί να αποτελεί πεδίο για την εκτόνωση του φόβου, του θυμού και της αβεβαιότητας που διατρέχουν την Ελλάδα της κρίσης, μέσα από το ρίξιμο του αναθέματος σε γυναίκες, συχνά πολλαπλά βεβαρημένες ήδη από το trafficking, την τοξικομανία, την ένδεια και την εκμετάλλευση».
Ειδικά για το θέμα της νομιμότητας, παραπέμπουμε στην ανάλυση του Βασίλη Σωτηρόπουλου (Ε-Lawyer), ο οποίος χαρακτηρίζει ξεκάθαρα παράνομη την αναμετάδοση φωτογραφιών οροθετικών από ΜΜΕ.
Κώδωνας του κινδύνου από τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα
Τέλος, πριν ακόμη δημοσιευτούν οι φωτογραφίες και τα προσωπικά στοιχεία των γυναικών, όταν ψηφιζόταν η «υγειονομική διάταξη», το ελληνικό τμήμα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα είχε εκφράσει την ανησυχία του με σχετικές δηλώσεις της γενικής διευθύντριας, Ρεβέκας Παπαδοπούλου. Η κα. Παπαδοπούλου ανέφερε ότι «Η δημόσια υγεία δεν διασφαλίζεται με αστυνομικού τύπου υγειονομικούς ελέγχους και με την καλλιέργεια κλίματος εκφοβισμού γύρω από ‘υγειονομικές βόμβες’. Προστατεύεται και προάγεται αποτελεσματικά μόνο όταν ο πληθυσμός έχει επαρκή πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας που περιλαμβάνουν λειτουργικά προγράμματα δημόσιας υγείας. Μόνο όταν αντιμετωπίζονται οι ιατρικές ανάγκες όλων των κοινωνικών ομάδων, ανασφάλιστων, παιδιών, ηλικιωμένων, χρόνιων ασθενών είτε είναι γηγενείς είτε αλλοδαποί. Ιδιαίτερα σήμερα που χιλιάδες νοικοκυριά δοκιμάζονται σκληρά και το δημόσιο σύστημα υγείας δέχεται οριζόντιες περικοπές», κάνοντας λόγο για τις επικείμενες «επιχειρήσεις-σκούπες» που «μπορούν να προκαλέσουν μόνο το φόβο των ανθρώπων που στοχοποιούν και ως εκ τούτου να τους κάνουν να κρυφτούν ακόμα και αν αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα υγείας αντί να αναζητήσουν την αναγκαία ιατρική περίθαλψη στις δομές υγείας». Τέλος, Παράλληλα η συμμετοχή υγειονομικών σε αστυνομικές «επιχειρήσεις – σκούπα» γεννά σοβαρά ηθικά ζητήματα βάσει του κώδικα ιατρικής δεοντολογίας.
Για μία σχετική ανάλυση με το ζήτημα της δεοντολογίας σας παραπέμπουμε στη χθεσινή συνέντευξη του αντιπροέδρου της οργάνωσης και της ειδικής λοιμωξιολόγου, μέλους των ΓΧΣ, εδώ στο radiobubble.
«Φαρισαίοι» κατά τον υπ. Προστασίας του Πολίτη
Στο πολεμικό σκηνικό που διαμορφώνεται μπήκε χθες και ο υπ. Προ.Πο, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, αναρτώντας την άποψή του για όσους αντιδρούν, στο Facebook , τους οποίους και αποκάλεσε «φαρισαίους». Στην δήλωσή του, ο κ.Χρυσοχοϊδης, επικαλείται το «παράθυρο των 72 ωρών που εφόσον κάποιος που υποψιάζεται ή φοβάται ότι έχει μολυνθεί, μπορεί να μπει σε ειδική αγωγή και να αποφύγει τη μόλυνση», βάζοντας το δίλημμα «το δικαίωμα στην υπόληψη και την προστασία των προσωπικών δεδομένων ή το δικαίωμα στη διάσωση της ζωής έστω και ενός ανθρώπου που μπορεί να έχει μολυνθεί εν αγνοία του από τη νόσο».
@Galaxyarchis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου